[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
27
4.4. Szkółkarstwo ozdobne
4.4.1. Materiał nauczania
Organizacja gospodarstwa szkółkarskiego
Dział ogrodnictwa zajmujący się produkcją materiału roślinnego ozdobnego drzew,
krzewów i bylin, nazywa się szkółkarstwem ozdobnym. Teren, na którym odbywa się
produkcja drzew i krzewów, nazywa się szkółką. Produkcja tego działu przeznaczona jest do
zakładania zieleni, konserwacji i opieki terenów zieleni oraz dla działkowców.
Zależnie od wielkości szkółki, dzielimy je na:
- szkółki małe o powierzchni 1 5 ha,
- szkółki średnie o powierzchni 5 20 ha,
- szkółki duże o powierzchni powyżej 20 ha.
Wielkość i lokalizacja szkółki wynika z warunków glebowo - klimatycznych, możliwości
zatrudnienia pracowników, rynku zbytu oraz tradycji szkółkarskiej w danej okolicy. Szkółki
małe i średnie są wyspecjalizowane w produkcji określonej grupy roślin, np. róż, lilaków.
Szkółki duże oferują drzewa, krzewy, byliny, a także siewki, sadzonki oraz podkładki.
W zależności od zakresu produkowanego asortymentu, szkółki ozdobne dzielimy na:
- szkółki o pełnym asortymencie roślin - zajmują się produkcją drzew alejowych,
soliterowych, krzewów żywopłotowych, liściastych oraz drzew i krzewów iglastych.
Rośliny produkowane są w pojemnikach, balotach oraz bez bryły korzeniowej,
- szkółki specjalistyczne - zajmują się produkcją jednej rośliny lub grupy roślin, np.
produkcją różaneczników, wrzosów i wrzośców, powojników, krzewów iglastych,
liściastych.
Obszar zajęty pod szkółki dzielimy na:
- powierzchnię produkcyjną (około 80%),
- powierzchnie dróg i przejść wewnętrznych (około 15%),
- powierzchnie zabudowań (około 5%).
Częścią główną szkółki jest powierzchnia produkcyjna, która dzieli się na dział:
- rozmnażanie - przeznaczony jest do produkcji siewek i sadzonek,
- uprawy i formowania roślin - zajmuje się kształtowaniem pokroju drzew i krzewów
do osiągnięcia planowanej wielkości,
- roślin matecznych, tzw. matecznik - wykorzystywany jest do pobierania sadzonek
i nasion.
Powierzchnia matecznika w zależności od liczby roślin matecznych powinna wynosić 5 6%
całej powierzchni zajętej pod produkcję. Matecznik może być założony w części szkółki,
bądz w kilku miejscach na terenie szkółki. Część roślin matecznych może być wykorzystana
jako żywopłot lub szpaler osłaniający uprawy przed śniegiem i wiatrem.
Powierzchnia przeznaczona do produkcji materiału roślinnego podzielona jest
na kwatery. Wielkość kwater oraz ich układ zależą od następujących czynników:
- wielkości szkółki,
- ukształtowania terenu,
- asortymentu roślin w szkółce,
- stopnia zmechanizowania prac w szkółce,
- racjonalnego rozmieszczenia sieci dróg.
Należy przyjąć zasadę, że ilość ogólna dróg powinna być proporcjonalna do wielkości całej
powierzchni produkcyjnej. Małe kwatery powodują zwiększenie sieci dróg w szkółce,
co odbywa się kosztem powierzchni produkcyjnej. Kształt kwater jest zależny od kształtu
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
28
terenu przeznaczonego pod szkółkę. Najlepszy kształt to kwadrat lub prostokąt, zaś podział
na kwatery o powierzchni około 0,5 ha.
Drogi w szkółce powinny być tak rozmieszczone, aby dojazd do każdej kwatery był łatwy
i wygodny. Ich szerokość powinna wynosić 3 4m. Są to pasy ziemi wyłączone z uprawy
mechanicznej i porosłe trawą. W szkółkach mniejszych istnieje często jedna szeroka droga,
biegnąca przez środek terenu, a między kwaterami są drogi węższe. Skrzyżowania dróg
w szkółkach powinny być poszerzone przez odcięcie rogów kwater. Zapobiega to niszczeniu
roślin podczas przejazdów maszyn i środków transportowych.
Podstawą planowania produkcji jest rozeznanie potrzeb rynku, statystyka wydawanego
materiału ze szkółki oraz pozostająca ilość corocznie nie sprzedanych roślin. Szczegółowy
plan produkcji będzie zależeć od profilu szkółki, zapotrzebowania na określone gatunki,
wielkości i formy poszczególnych gatunków i odmian. Po ustaleniu wielkości produkcji
poszczególnych gatunków należy obliczyć, jaka powierzchnia jest potrzebna do corocznego [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl exclamation.htw.pl
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
27
4.4. Szkółkarstwo ozdobne
4.4.1. Materiał nauczania
Organizacja gospodarstwa szkółkarskiego
Dział ogrodnictwa zajmujący się produkcją materiału roślinnego ozdobnego drzew,
krzewów i bylin, nazywa się szkółkarstwem ozdobnym. Teren, na którym odbywa się
produkcja drzew i krzewów, nazywa się szkółką. Produkcja tego działu przeznaczona jest do
zakładania zieleni, konserwacji i opieki terenów zieleni oraz dla działkowców.
Zależnie od wielkości szkółki, dzielimy je na:
- szkółki małe o powierzchni 1 5 ha,
- szkółki średnie o powierzchni 5 20 ha,
- szkółki duże o powierzchni powyżej 20 ha.
Wielkość i lokalizacja szkółki wynika z warunków glebowo - klimatycznych, możliwości
zatrudnienia pracowników, rynku zbytu oraz tradycji szkółkarskiej w danej okolicy. Szkółki
małe i średnie są wyspecjalizowane w produkcji określonej grupy roślin, np. róż, lilaków.
Szkółki duże oferują drzewa, krzewy, byliny, a także siewki, sadzonki oraz podkładki.
W zależności od zakresu produkowanego asortymentu, szkółki ozdobne dzielimy na:
- szkółki o pełnym asortymencie roślin - zajmują się produkcją drzew alejowych,
soliterowych, krzewów żywopłotowych, liściastych oraz drzew i krzewów iglastych.
Rośliny produkowane są w pojemnikach, balotach oraz bez bryły korzeniowej,
- szkółki specjalistyczne - zajmują się produkcją jednej rośliny lub grupy roślin, np.
produkcją różaneczników, wrzosów i wrzośców, powojników, krzewów iglastych,
liściastych.
Obszar zajęty pod szkółki dzielimy na:
- powierzchnię produkcyjną (około 80%),
- powierzchnie dróg i przejść wewnętrznych (około 15%),
- powierzchnie zabudowań (około 5%).
Częścią główną szkółki jest powierzchnia produkcyjna, która dzieli się na dział:
- rozmnażanie - przeznaczony jest do produkcji siewek i sadzonek,
- uprawy i formowania roślin - zajmuje się kształtowaniem pokroju drzew i krzewów
do osiągnięcia planowanej wielkości,
- roślin matecznych, tzw. matecznik - wykorzystywany jest do pobierania sadzonek
i nasion.
Powierzchnia matecznika w zależności od liczby roślin matecznych powinna wynosić 5 6%
całej powierzchni zajętej pod produkcję. Matecznik może być założony w części szkółki,
bądz w kilku miejscach na terenie szkółki. Część roślin matecznych może być wykorzystana
jako żywopłot lub szpaler osłaniający uprawy przed śniegiem i wiatrem.
Powierzchnia przeznaczona do produkcji materiału roślinnego podzielona jest
na kwatery. Wielkość kwater oraz ich układ zależą od następujących czynników:
- wielkości szkółki,
- ukształtowania terenu,
- asortymentu roślin w szkółce,
- stopnia zmechanizowania prac w szkółce,
- racjonalnego rozmieszczenia sieci dróg.
Należy przyjąć zasadę, że ilość ogólna dróg powinna być proporcjonalna do wielkości całej
powierzchni produkcyjnej. Małe kwatery powodują zwiększenie sieci dróg w szkółce,
co odbywa się kosztem powierzchni produkcyjnej. Kształt kwater jest zależny od kształtu
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
28
terenu przeznaczonego pod szkółkę. Najlepszy kształt to kwadrat lub prostokąt, zaś podział
na kwatery o powierzchni około 0,5 ha.
Drogi w szkółce powinny być tak rozmieszczone, aby dojazd do każdej kwatery był łatwy
i wygodny. Ich szerokość powinna wynosić 3 4m. Są to pasy ziemi wyłączone z uprawy
mechanicznej i porosłe trawą. W szkółkach mniejszych istnieje często jedna szeroka droga,
biegnąca przez środek terenu, a między kwaterami są drogi węższe. Skrzyżowania dróg
w szkółkach powinny być poszerzone przez odcięcie rogów kwater. Zapobiega to niszczeniu
roślin podczas przejazdów maszyn i środków transportowych.
Podstawą planowania produkcji jest rozeznanie potrzeb rynku, statystyka wydawanego
materiału ze szkółki oraz pozostająca ilość corocznie nie sprzedanych roślin. Szczegółowy
plan produkcji będzie zależeć od profilu szkółki, zapotrzebowania na określone gatunki,
wielkości i formy poszczególnych gatunków i odmian. Po ustaleniu wielkości produkcji
poszczególnych gatunków należy obliczyć, jaka powierzchnia jest potrzebna do corocznego [ Pobierz całość w formacie PDF ]